Jaaa, ik had ze ook. Voor ik kinderen had. Plannen. Principes. En een paar absolute no-go’s natuurlijk. Ik was van plan om wekelijks cake te bakken met die kinderen van mij (die ik nog niet eens gemaakt had). Míjn kinderen - met een langgerekte mijijijijn - zouden aan tafel blijven zitten tot ie-de-reen z’n laatste hap naar binnen gestoken had*. En dé no-go vóór ik kinderen had? Dat ik mijn kinderen voor de tv zou planten terwijl ik aan het koken was. En zo had ik er nog wel een paar.

Tja. Plannen. Principes. No-go’s. En achteraf gezien aardig wat onwetendheid, als je ‘t mij vraagt… Nu ik kinderen heb, weet ik wel beter. Maar dat betekent niet dat ik al mijn plannen, principes en no-go’s vollédig wil loslaten. Wat ik bijvoorbeeld nog steeds belangrijk vind, is dat mijn kinderen geen scherm-wezentjes worden.

De natuurboxen van Spriet

Ik wil namelijk heel erg graag dat mijn kinderen eropuit trekken, gaan ontdekken. Dat ze nieuwsgierig zijn naar de natuur en respect hebben voor al die vernuftigheid. En dat ervaren, samen met je kinderen, maakt Spriet graag lekker makkelijk voor gezinnen. Bij Spriet bestel je een natuurbox, die belandt in je brievenbus en je kinderen gaan aan de slag. Zo simpel is het. En nee, je hoeft niet met je box, snacks, drinkbus en reservekledij een heel eind gaan rijden naar een natuurgebied dat nét weer wat verder ligt dan je had gehoopt, om ‘s avonds met een hongerig, oververhit, oververmoeid kindje in de auto weer naar huis te sukkelen. Nee, hoor, je kan alles thuis, rondom je huis of in de buurt van je huis beleven. Je hoeft ook niet naar de winkel te rennen om eerst nog ditjes en datjes te kopen, terwijl je kind op hete kolen zit en liefst gisteren al aan de pret was begonnen. Nope. Alles. Zit. In. Je. Box. En zo haal je de 4 seizoenen rondom jullie op een makkelijke manier dichter bij je gezin. Of zoals Spriet het zegt: Speel, leer, verwonder!

Wild children

Als ik denk aan wat Spriet doet, dan springt dit gedicht van Jeanne Willis ook meteen in mijn gedachten, want ze verwoordt precies wat ik voel:

They caught the wild children and put them in zoos,

They made them do sums and wear sensible shoes.

They put them to bed at the wrong time of day,

and made them sit still when they wanted to play.

They scrubbed them with soap and they made them eat peas.

They made them behave and say pardon and please.

They took all their wisdom and wildness away.

That’s why there are none in the forests today.

Dus. Laat ze wild zijn. Ga samen naar buiten. Met Spriet.

(*Om helemaal eerlijk te zijn: dat aan tafel blijven zitten, is aardig gelukt. Sterker nog: ik heb hen geleerd dat als ze iets niet lekker vinden, dat ze dan zeggen ‘lekker gekookt, mama, maar het is niks voor mij’ in plaats van ‘eikes, bah, dat lust ik niet.’ En daar ben ik nog altijd elke dag blij om. Speekmedaille voor mij. Voor iedereen met nog kleine kinderen: vroeg begonnen, is half gewonnen. Wie weet lukt het nog 🙂 )