Toen mijn frank viel over zwangerschapskleren

Daar stond ik. In een winkel vol zwangerschapskleren. En mijn eigen eerste zwangerschap zou pas voor ruim 3 jaar later zijn. Maar mijn 2 boezemvriendinnen hadden een bolle buik en stonden enthousiast te passen en te kiezen en te twijfelen. En iedereen weet dat zoiets wel even kan duren, al zeker als er zwangerschapshormonen mee gemoeid zijn. Dus ging ik ook maar eens even piepen tussen al die kleren. Ik vond een kleedje dat me eigenlijk heel mooi stond. En wat later stond ik mee aan de kassa. Niet zwanger, wel een zwangerschapskleedje rijker.

Toen mijn topvent mij voor mijn 30ste verjaardag – lang lang lang lang geleden – op pad stuurde met de gevleugelde woorden ‘en kom op mijn kosten terug in een compleet nieuwe outfit’, passeerde ik weer toevallig langs een etalage vol zwangerschapskleren. Toch nog maar eens gaan piepen. En ja, er hing een kleedje met mijn naam op! Nadien heb ik mijn garderobe regelmatig aangevuld met kleding die in alle richtingen mee kan rekken. Dit had 4 fijne neveneffecten:

• Toen ik aan de beurt was om met een dikke buik rond te waggelen, kon ik me nog steeds grotendeels in mijn eigen kleren steken. En me dus compleet volledig mezelf voelen. Behalve dan in die gigantische broeken .
• Ik moest niet investeren in een hele nieuwe kleerkast die maar 9 maanden meeging.
• Ik kon nog steeds kiezen uit een ruim aantal leuke rokjes, jurken en t-shirts uit eigen kast. Terwijl anderen soms een beperkt aantal stuks kopen omdat het toch maar voor 9 maanden is.
• Na de zwangerschappen kon ik die zwangerschapskleren nog steeds blijven dragen. In tegenstelling tot mijn vriendinnen die hun zwangerschapsoutfits met plezier uit hun kast bannen omdat ze ze zo beu gedragen waren.

En wat dan met die borstvoedingskleren?

Bij borstvoedingskleren ging ik voor dezelfde strategie: ik bekeek of het iets is wat ik na de kind-en-mama’s-borst-zijn-onafscheidelijk-periode ook nog wil/durf dragen. Goed, ik koop wel eens wat missertjes, maar op het einde van de rit zijn er toch meer kleren die ik post-zwanger blijf dragen dan kleren die zo snel mogelijk doorgegeven moeten worden. Mijn gouden tip voor alle vrouwen die ooit aan gezinsuitbreiding willen doen: consuminder door nu al te shoppen!

Wat natuurlijk niet betekent dat ik niks meer koop. Maar wel dat ik in de voorbije 3,5 jaar slechts een 5-tal kledingstukken heb gekocht en dat er vrolijke jurkjes in mijn kast hangen die al 7 jaar meedraaien! Maar eerlijk is eerlijk: dit blogbericht schreef ik wel vóór ik naar de uitverkoop van een duurzaam klerenmerk ging om kleertjes voor de kindjes te zoeken, maar enkel met leuks voor mezelf buitenkwam. Tel er dus nu nog 4 kledingstukken extra bij. Noot aan mezelf: niet meer naar toffe uitverkoopdagen gaan. Moeilijk. Héél erg moeilijk.