Toen we blij en trots aan onze vrienden vertelden dat er een baby op komst was en wat verder in het gesprek lieten vallen dat onze baby in een wasbare luier zou pronken, werden er meteen weddenschappen afgesloten.

Dat hou je geen 2 maanden vol.

Ik geef hen 3 weken!

Wacht maar tot de eerste keer dat je baby’s rugje helemaal vol hangt, dan hou je er wel mee op.
Ik doe 5 euro in de pot, 7 dagen, max, haha!

Hilariteit alom. En het was hen gegund! Maar ze waren wel geïnteresseerd. Hoe dat dan precies werkt, zo’n wasbare luier?

Wees gerust, de tijd van doeken vouwen en je prikken aan veiligheidsspelden ligt al lang achter ons. De wasbare luier van nu is een mooi gebruiksvriendelijk ding met vrolijke kleuren en prints. Het leuke kleurrijke overbroekje sluit je makkelijk met velcro of drukknopen. En je kan het zelfs gerust een paar keer zonder wassen opnieuw aandoen, net zoals andere kleertjes. Aan de binnenkant heb je verschillende systemen: in sommige luiers klik je een wasbaar plastiekje vast waarin een wasbare doek van bijvoorbeeld bamboe past, in andere versies schuif je die doek onder een vastgenaaid stukje en blijft ie zo prima zitten.

Kleine wasjes, grote wasjes

De grootste tegenstribbelingen komen op het wasvlak. ‘Ik ga toch geen k*k* lopen wassen.’ Maar dat hoeft niet. Niet meer dan bij een peutertje tijdens de zindelijkheidstraining. Want voor je eigen gemak kan je in de luier bovenop de wasbare doek nog een klein papieren doekje overleggen dat met de stoelgang het toilet doorgaat. Voor de ouders die heel erg op hun hygiëne gesteld zijn, bestaan er zelfs speciale siliconen handknijpertjes – een beetje zoals ovenwanten in het klein – om zeker niets van de viezigheid aan te moeten raken. Een mooie afsluitbare waterdichte zak houdt de natte en vuile doeken samen tot ze de was in kunnen.

Er zijn wasbare luiers die meegroeien met je kleintje en waarbij je dus maar 1 maatje koopt dat met die drukknopjes groter of kleiner gemaakt kunnen worden. En er zijn die in maten komen, vaak die met velcro. Wij kozen voor de 2e soort. Zo kon de oudste haar kleine exemplaartjes doorgeven aan onze jongste telg terwijl zij in de grootste maat rondliep. Onze kleintjes droegen al van week 1 zo’n wasbare luier. Die weddenschap, weet je wel. Na een kleine inloopperiode liep alles op (d)rolletjes.

Terwijl we in het begin wat moesten zoeken om de luiers op de juiste plaats rond de billetjes te trekken en zo lekken te vermijden, hadden we daarna nog amper ongelukjes en moest ik de buitenbroekjes minder vaak wassen. Misschien heb ik met mijn 10 overbroekjes wat overdreven – mijn webwinkel stelde 6 tot 8 broekjes voor – maar ik wilde op safe spelen en niet te vaak staan wassen. En het is ook zo moeilijk kiezen tussen al die leuke kleurtjes! Vaak vind ik het bijna spijtig dat er nog een broekje of rokje over dat vrolijke ding moet.

Een investering

Op het geboortekaartje van ons eerste minimensje stond een wasbareluierrekening. Vriendelijke bijdrages maakten de grote aankoop een beetje lichter. Want wasbare luiers koop je natuurlijk niet per week, maar ineens allemaal tegelijk. Of toch tenminste al een paar exemplaren van de kleinste maat. Het lijkt een heel bedrag als je het in een keer neerlegt, maar volgens de kenners zou je op het einde van de rit met 1 kind 500 euro uitgespaard hebben. Met 2 kinderen zelfs 800 euro. Inclusief waskosten! Hoe dat kan lees je in dit bericht.

Want die vraag krijg je eigenlijk het vaakst: Er kruipt toch een hoop water in dat wassen, dat is dan eigenlijk toch ook niet zo goed voor het milieu? Ja, zo’n wasbare luier moet je natuurlijk euhm… wassen! Maar toch is dat wassen nog steeds milieuvriendelijker dan steeds nieuwe wegwerpluiers kopen. Want er kruipt ook een hele hoop water in het produceren van die wegwerpdingen. En vergeet niet dat ze de afvalberg hoger, hoger en hoger maken. Onze aankoop is dus ook een investering in de toekomst van onze kleintjes.

Wat ons betreft is het antwoord op de vraag ‘Wasbare luier of toch maar niet?’ een enthousiaste ‘Yep!’. Het is een kwestie van proberen of het je ligt. Wie écht nog twijfelt, kan altijd een testpakket huren, dan weet je meteen wat het is. Want onbekend is al makkelijker onbemind.

En die weddenschap? Gewonnen natuurlijk. Met de vingers in de neus – ook wel dankzij de koppigheid van mama want ik moest en zou die vrienden van ons eens een poepje laten ruiken! Ons utske heeft enkel wasbaar gedragen tot ze naar de kleuterklas mocht en uit de luiers was. High five, girl!

Wat denk je, is zo’n wasbare luier iets voor jou en je kleintje?