Suikerbonen of doopsuiker op groene wijze

Tjaaaa, de naam en de geboortelijst en het geboortekaartje en wie mag meter/peter worden en hoe gaan we de kinderkamer inrichten. Hopen dingen waarover een mams en paps to be soms wakker liggen ‘s nachts. En dat allemaal nog vóór die schattige baby van jullie de kans krijgt om jullie wakker te houden. Maar er is nog iets om in die nachtelijke uurtjes over na te denken. De suikerbonen. Aka doopsuiker. Misschien is het voor jou – net zoals voor mij – een uitdaging om ook dat op een ecologische manier aan te pakken.


Ecotips voor de suikerbonen


Denk verpakkingsvrij. Dat is alweer een stapeltje afval minder bij de start van deze kleine nieuwe wereldbewoner. En als er dan toch écht écht écht een verpakking rond je idee moet, kies dan iets wat te recycleren valt, zoals glas, papier of karton.


Of iets herbruikbaars, zoals een leuk doosje of stoffen zakje. Wij dachten bij onze tweede uk nog een piepklein stapje verder…


Ons suikerbonenplan: geen suikerbonen!


Wij zouden een voorjaarskindje krijgen, dus bloemzaadjes leken ons wel iets. Ik hou van zonnebloemen. Dus we hadden redelijk snel besloten om zonnebloemzaadjes als bedankje te geven aan onze bezoekers. We wisten niet of mijn buikbewoner een jongen of een meisje zou worden, maar gendergewijs zaten we met zonnebloemen safe, vonden we. Als ik dan voor eco ga, dan wil ik dat zo ver mogelijk doortrekken, dus ik wou écht geen wegwerpverpakking. Snel opgelost, hoor.


We gingen gewoon voor geen verpakking. Composteerbaar plantenbakje, pitjes erin, droge mest erop, papiertje met uitleg erop. Klaar om uit te delen.


Toch?


Niet?! Nee?!


Er moest nog iets bij


Een bloemetje planten, dat leek ons fijn voor iedereen. Voor groot. Voor groot met kleine kinders in huis. Alleen… een kindje dat op babybezoek komt en een kleine surprise mee naar huis krijgt, begint graag in de gang al te snoepen. Zo’n kindje gaat niet gezellig thuis zitten wachten tot die zonnebloem groot is om te bewonderen. En die zonnebloemzaadjes van ons waren niet om op te eten. En eerlijk is eerlijk: ik dacht daarbij ook alweer aan mezelf. Ik hou niet alleen van zonnebloemen, ik hou ook enorm van koekjes met chocolalalala. I’m a chocoholic. Dus er moest ook nog wel iets snoepbaars bij. En wat past er dan beter bij zonnebloempitjes dan… zonnebloemkoekjes! Gelukkig vonden we er die in grote verpakkingen kwamen en zo kreeg elk plantenbakje nog een paar koekjes mee – geen zorgen Vereniging der Voedselveiligheid, dat papiertjes met instructies zat propertjes tussen de droge mest en de koekjes!


Dan zijn ze nu klaar, die ‘suikerbonen’. Of toch niet…


Maar ik knutsel ook zo graag. En het geheel had zo weinig kleur. Bruine koekjes in een bruin doosje. Dus heb ik stiekem van vilt toch nog een zonnebloemmagneetje gemaakt. En dat magneetje is stiekem niet zo eco. Nu, 3 jaar later, bedenk ik dat we er misschien zonnebloemenbladwijzers van hadden kunnen maken, dan was een magneetje niet nodig geweest. Maar ach, laten we dat als een klein detail beschouwen. Perfect is toch maar saai.


Meer inspiratie


Ben je er nog niet helemaal uit? Ga dan zeker eens kijken bij de tips die Netwerk Bewust Verbruiken met hun Fair Baby geeft! Of ga eens snuisteren op het suikerbonenbord op de Pinterestpagina van GreenKit! Daar kan je ook uren turen naar toffe ideetjes. Pinterest… een vloek én een zegen tegelijk!

Wat was/is/wordt jullie suikerbonenconcept?


Interessant artikel? Deel het!

Share by: